مضرات علف چای یا گل راعی در بارداری

خواص و مضرات علف چای یا گل راعی در بارداری چیست در سایت جسارت

علف چای یا گل راعی , خواص علف چای یا گل راعی , علف چای یا گل راعی چیست , علف چای یا گل راعی در بارداری , علف چای یا گل راعی برای کودکان , علف چای یا گل راعی برای درمان بیماری ها , علف چای یا گل راعی برای فشار خون

خواص و مضرات علف چای یا گل راعی در بارداری چیست

علف چای یا گل راعی , خواص علف چای یا گل راعی , علف چای یا گل راعی چیست , علف چای یا گل راعی در بارداری

گل راعی، هوفاریقون ، گل شهناز (نام علمی: Hypericum perforatum)، گیاهی علفی و پایا از تیره هیپریکاسه (Hypericaceae) است که معمولاً به صورت خودرو در میان کشتزارهای گندم و ذرت یافت می‌شود. در ایران در دامنه کوه‌های البرز، چالوس، مازندران و نقاط غرب ایران و در مسیر قله چین کلاغ به حد زیادی می‌روید. علف چای و گیاهان مشابه آن (Hypericumها)، بنابر داشتنِ hypericin شناسایی شده‌اند؛ امّا گونهٔ H. perforatum (به طور خاص)، یک گیاه دارویی نیرومند و یکی از گیاهان پرفروش در ایالات متّحدهٔ آمریکا است. این گیاه، به طور گسترده در مناطق معتدل اروپا (اوکراین و روسیه)، آسیا (ترکیه، هند و چین) و شمال آفریقا (خاورمیانه) و ایالات متّحدهٔ آمریکا پراکنده شده است. در هند، بر ارتفاعات بلندتر رشته کوه هیمالیا و در تپّه‌های بخش‌های مرکزی کشور می‌روید.

علف چای یا گل راعی

گل راعی گیاهی است علفی و دائمی به ارتفاع تا یک متر با بوی معطر و در زمان گلدهی بسیار زیبا . دارای برگ های متقابل ، بیضوی و دراز . ساقه آن به تعداد زیاد و منشعب می باشند. همچنین بروی ساقه دو خط نسبتاً برجسته قرار گرفته است. گل ها بصورت گل آذین دیهیم ، به رنگ زرد زیبا و به تعداد زیاد که به گیاه زیبایی خاصی می بخشند. در کناره های گلبرگ زرد رنگ نقاط تیره به رنگ قرمز مایل به قهوه ای دیده می شود که از خصوصیات بارز این گیاه است. این نقاط فضاهایی هستند که حاوی مواد موثر گیاه ( هیپریسین و ترکیبات وابسته ) می باشند.زمان گلدهی گیاه برحسب ناحیه رویش از اردیبهشت تا مهرماه می باشد. محل رویش گیاه در کوهستان ها و ارتفاعات نواحی شمالی کشور می باشد. البته در ارتفاعات متوسط و کم بسیاری از نقاط از جمله کرج ، راه چالوس ، لاهیجان ، ارومیه ، بروجرد ، گنبد کاووس ، کلاردشت و اطراف تهران نیز رویش دارد. قسمت های مورد استفاده دارویی گیاه سرشاخه های گلدار آن است . علف چای در مزارع چای شمال بعنوان علف هرز می روید و احتمالاً‌نامگذاری آن بدین علت است.

خواص علف چای یا گل راعی

استفاده دارویی از این گیاه به بیش از 2400 سال قبل بر می گردد. حکمای یونان باستان از جمله بقراط، دیوسکوریدوس، تئوفراست و جالینوس از گل راعی به عنوان یک گیاه دارویی ارزشمند یاد کرده اند. دیوسکوریدوس از این گیاه برای درمان سیاتیک بهره می جست. جالینوس در مزاج چهار گانه (خون، بلغم، صفرا و سودا) طبع گل راعی را گرم و خشک معرفی کرده است. در قرون وسطی باور بر این بود که گل راعی ارواح خبیث را دفع کرده و آنرا برای درمان اضطراب و رفتارهای عصبی تجویز می کردند. در سال 1633 “جرارد” موارد استفاده از گل راعی را مرهم زخم، سوختگی و جراحت اعلام کرد. اولین فارماکوپه دارویی که در سال 1618 منتشر شد، از عصاره روغنی گل راعی به عنوان یکی از بهترین مرهم های زخم یاد نموده و آنرا برای بهبود خراشها و سوختگی های سطحی توصیه کرده است.

خواص درمانی علف چای یا گل راعی

گیاه گل راعی از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و خواص درمانی بسیاری دارد این گیاه ضد کرم معده و روده است و گرفتگی صدا را باز می‌کند. این گیاه برای درمان مرض کزاز بکار می‌رود و اگر برگ آن را به صورت پودر روی زخمهای عمیق بپاشید این نوع زخمها را خوب می‌کند. مواد روغنی گیاه بالاخص دارای اثرات بارز ضد زخم، ضدسوختگی و التیام بخش پوستی می‌باشد. گل راعی درمان کننده بیماری مننژیت است؛ درد پشت و گردن و خشکی گردن را درمان می‌کند و ضدافسردگی است. این گیاه اشتها را باز می‌کند بنابراین می‌توان آنرا به بچه‌ها و افراد مسن که اشتها ندارند داد. کسانی که از داروهای آسم و ضدسرماخوردگی و حساسیت استفاده می‌کنند نمی‌توانند چای کوهی مصرف کنند. مواد مؤثر موجود در این گیاه، شامل هایپرفورین و هایپریسین است. هایپرفورین موجود در گل راعی با تحریک تمایز کراتینوسیت‌ها و ساخته شدن کراتین موجب بازیابی ساختار آسیب دیده اپیدرم و در نتیجه بهبود ترک خوردگی پا می‌شود. همچنین هایپریسین و سودوهایپریسین موجود در عصاره گل راعی سبب افزایش تعداد سلول‌های فیبروبلاست و همچنین گرانول‌های کلاژن موجود در آن‌ها و کاهش سلول‌های پیر و مرده می‌شوند. در نتیجه عصاره روغنی این گیاه سبب تسریع روند بهبود ترک خوردگی پا می‌شود. علاوه بر این هایپرفورین موجود در این گیاه دارای خاصیت ضد التهابی می‌باشد. این ماده مؤثره سبب مهار آنزیم‌های سیکلواکسیژناز ۱ و ۵- لیپواکسیژناز شده، در نتیجه از تولید PGE2 و LTB4 که از عوامل ایجاد التهاب هستند، جلوگیری می‌کند.عصاره این گیاه علیه باکتری‌های Staphylococcus spp. و Streptococcus spp. دارای اثرات آنتی باکتریال می‌باشد. این باکتری‌ها می‌توانند در مناطقی از پاشنه پا که دچار ترک خوردگی شده است ایجاد عفونت نمایند.