ورم انگشت پا در اثر ضربه
ورم پا ,ورم پا در بارداری,ورم پا بعد از زایمان,ورم پای راست,ورم پا بعد از سزارین,ورم پا در اثر ضربه,ورم پاها,ورم پای چپ,ورم پاشنه پا,ورم پاها بعد از سزارین
توضیحاتی در مورد ورم پا
ممکن است شما هم دچار ورم پا شده باشید و بخواهید درمان ورم پا و دست
را بدانید. تورم پا و مچ پا، عارضه‌ای شایع است و معمولاً مسئله نگران
کننده‌ای به شمار نمی‌آید، به خصوص اگر در اثر سر پا ایستادن و یا راه رفتن
به مدت طولانی ایجاد شده باشد. اما اگر تورم پا و مچ پا تداوم یابد و یا
همراه با علائم دیگر باشد، میتواند نشانگر وجود یک مشکل جدی باشد و درد مچ پا شود. عوامل متعددی برای تورم مچ پا و پا وجود دارد، از جمله: • تورم وابسته (ادم) • بارداری • داروها • صدمات و دررفتگی
مچ پا • بیماری (به عنوان مثال، نارسایی احتقانی قلب، اعتیاد به الکل و
نارسایی کبدی) • عفونت • ورم لنفاوی • لخته شدن خون • سایر علت‌ها (علل
نادر) علائم و نشانه‌های این عارضه به علل ذکر شده در بالا بستگی دارد.به
طور کلی ورم پای راست شایع تر است. • به طور کلی، تورم ناشی از ادم وابسته،
پا درد
در بارداری ، داروها و بسیاری از بیماری‌ها، یک تورم دو طرفه است (در هر
دو پا یا مچ پا) که معمولاً در ابتدا به صورت یک برآمدگی نرم و پف کرده در
پوست پا بروز میکند و به‌سرعت (اغلب در عرض چند ساعت) تا مچ پا گسترش
می‌یابد. • با فشار انگشت روی پوست پای متورم، پوست به‌راحتی فرو می‌رود و
زمانی که فشار انگشت برداشته شود، پوست به‌آرامی به حالت پف کرده باز
می‌گردد. • ازعلائم کلاسیک تورم، مشاهده تورفتگی در پوست پف کرده هنگام
درآوردن کفش یا جوراب از پاهاست. • رنگ پوست متورم، اغلب نرمال و یا اندکی
کم رنگ است. اما جای تورفتگی کمی تیره‌تر از بافت متورم اطراف آن است.
بسیاری از افراد برای رفع تورم موقتی، می‌توانند به‌سادگی در حالت خوابیده
به پشت، پاهای خود را بالا قرار دهند (بالاتر از قلب خود)، با این کار بعد
از مدتی (معمولاً چند ساعت) تورم به طور کامل برطرف می‌گردد. اما تورم ناشی
از برخی بیماریهای و نیز مصرف طولانی مدت برخی از داروها، به‌تدریج مزمن
میشود. در این حالت، پوست پا سفت و محکم و مایل به قرمز شده و گاهی اوقات
کمی بی‌رنگ یا لکه لکه میشود. تورم مزمن با بالا بردن پاها به مدت چند
ساعت، به حالت عادی باز نمی‌گردد. به عنوان مثال، بسیاری از افراد مبتلا به
نارسایی احتقانی قلبی مزمن (CHF)، دچار تورم دو طرفه مزمن پاها و مچ پا
همراه با تغییرات پوست پا هستند. • آسیب یا عفونت مچ پا. آسیب یا عفونت مچ
پا معمولاً یک‌طرفه است، اما میتواند در هر دو پا نیز رخ دهد. این عارضه
در مراحل اولیه، اغلب محدود به یکی از پاهاست، اما ممکن است به پای دیگر
نیز گسترش یابد. ورم پا ناشی از تروما معمولاً به صورت موضعی در محل آسیب
دیده بروز میکند. (برای مثال، پیچ خوردگی مچ پا و یا التهاب تاندون کف
پا). در برخی موارد، بخش متورم پوست ممکن است توسط سایش، پارگی و یا کبودی
آسیب ببیند. معمولاً درد، همراه با ترومای پا یا آسیب مچ پا بروز میکند.
برخی عفونت‌های پا ممکن است باعث بروز تورم موضعی ناشی از آبسه (پوست صاف و
محکم، گرم و گاهی اوقات با ترشحات چرکی) گردد، در حالی که سایر عفونتها
(سلولیت) موجب تورم سراسری، گرمی پوست و اغلب قرمزی آن میشود. غالباً محل
عفونت، دردناک است.
در این مطلب از سایت جسارت در مورد ورم پا صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
تشخیص مچ پا
و پای متورم، از طریق مشاهدات بالینی و معاینه است. پزشک با پرسش‌هایی در
مورد ورم پا، اطلاعات مورد نظر را برای درک علت تورم کسب میکند. پس از
تعیین علت تورم، پزشک میتواند برنامه درمان را برای کمک به بهبودی بیمار
تنظیم کند. ممکن است صرفاً مشاهده ساده و توضیحات کلامی بیمار در خصوص
منطقه متورم، برای تشخیص تقریبی علت تورم، کافی باشد. برای مثال: • تورم
مچ پای “پیچ خورده” احتمالاً به دلیل رگ به رگ شدگی پای بیمار طی یک حادثه
است. • ورم پا همراه با گرمی پوست مایل به قرمز در یک فرد مبتلا به دیابت،
با وجود یک بریدگی کوچک در پای بیمار، به احتمال زیاد ناشی از عفونت است. •
تورم دو طرفه پا و مچ پا در یک بیمار قلبی که داروهای دیورتیک تجویزشده را
مصرف نکرده باشد، احتمالاً ناشی از ترکیب عوامل ادم وابسته، کنترل ضعیف
مایع و افت عملکرد قلب است. تست‌های آزمایشگاهی معمولاً برای تشخیص ورم پا و
مچ پا استفاده میشود. اما این تست‌ها برای بعضی از بیماران به منظور
تشخیص علل زمینه‌ساز تورم نیز ممکن است تجویز شود.
ورم پا بعد از زایمان
بسیار شایع است.درمان تورم پا و مچ پا بستگی به علت‌های زمینه‌ساز آن
دارد. برای بسیاری از افراد، فقط بالا بردن پاهای خود (بالاتر از قلب) و یا
صرفاً استراحت دادن به پای خود به‌طور منظم در طول روز، تورم را کاهش
می‌دهد، یا کاملاً آن را برطرف می‌سازد. اما برای بسیاری از افراد دیگر،
درمان علت زمینه‌ای تورم شامل تجویز آنتی بیوتیک برای عفونت، قرار دادن آتل
یا باندپیچی مچ پای رگ به رگ شده، مصرف داروهای مناسب برای نارسایی
احتقانی قلب CHF)) یا نقرس
می‌باشد. مراجعه به اورژانس و درمان فوری تورم پا و مچ پا، به‌ندرت لازم
است، اما ممکن است در مورد برخی از بیماریهای زمینه‌ای خاص که در آن تورم
کلی یا تورم موضعی، یک علامت مهم و گاهی اوقات علامت عمده است، مورد نیاز
باشد. نمونه‌های آن عبارتند از: • پره اکلامپسی (مسمومیت حاملگی) • تشدید
نارسایی احتقانی قلب • نارسایی کبد • نارسایی کلیه • شکستگی پا و مچ پا • آبسه • تشدید سلولیت و نقرس هر زمان که تورم همراه با سایر نشانه‌های عمده مانند تنگی نفس، درد قفسه سینه یا تب باشد، بلافاصله به مرکز مراقبتهای پزشکی مراجعه کنید.
یکی از
بهترین درمانهای خانگی برای تورم مچ پا، پا و انگشتان پا این است که اندام
متورم را کمی بالاتر از سطح قلب قرار دهید. به این منظور میتوانید طاقباز
روی یک تخت و یا نیمکت دراز بکشید و سپس زیر پاشنه‌های خود یک بالش
بگذارید، به طوری که پاها بالاتر از قفسه سینه شما قرار گیرد. نشستن به مدت
طولانی در هر زمان و هر مکان ( مانند نشستن بر صندلی هواپیما و یا بر
صندلی اداره) ممکن است باعث تورم اندامهای تحتانی شود. تحرک عضله ساق پا
به سادگی از طریق کشش و انقباض عضله و هر از گاهی راه رفتن، به رفع تورم پا
کمک میکند. برخی از پزشکان برای درمان درد کف پا پوشیدن جوراب های ورزشی و
داشتن رژیم غذایی مناسب را توصیه میکنند.
عوارض ناشی
از ورم پا تورم پا و مچ پا میتواند منجر به ناراحتی و درد پا هنگام راه
رفتن یا دویدن شود. تورم مزمن میتواند موجب تغییرات رنگ پوست و زخم‌های
پوستی گردد. این زخم‌های پوستی گاهی اوقات میتواند عفونی شوند. عفونت‌های
پوستی ممکن است با تشکیل آبسه، سلولیت، التهاب فاسئیت نکروزان و مرگ،
ابعاد پیچیده‌تری به خود بگیرد. نتایج درمان ورم پا اکثریت افرادی که دچار
تورم پا ومچ پا هستند، نتایج درمان خوب تا عالی خواهند داشت، زیرا تورم
معمولاً قابل برگشت است و هیچ عوارض ماندگاری ندارد. با این حال، تعداد
قابل توجهی از بیماران مبتلا به بیماریهای زمینه‌ای مزمن و مقاوم به
درمان، دارای طیف وسیع‌تری از نتیجه درمان (خوب تا ضعیف) هستند، که وابسته
به پاسخ بیمار به تغییر سبک زندگی و مصرف داروها خواهد بود.
مسئولین
باجه، پزشکان، پرستاران و کسانی که موقع کار زیاد می‌ایستند اغلب در انتهای
روز احساس میکنند که کفشهایشان خیلی تنگ است. اینجا دلیلش را به شما
می‌گوییم. وقتی شما به هنگام ایستادن حرکت نمی‌کنید، عضلات در ساق، مچ و
پاهایتان هیچ فرصتی برای انقباض ندارند، که این موجب میشود گردش خون در
داخل پاهای شما کند شود. همان موضوع برای کسانی اتفاق می‌افتد که به مدتی
طولانی می نشینند. کاهش جریان خون تحریک کننده ورم است که موجب میشود
کفشها به نظر تنگ و ناراحت بیایند. جیسون یوهانینگ استاد جراحی عروق
دانشگاه نبراسکا میگوید: این موضوع آزار دهنده است، این نوع ورم در پایان
روز نشان دهنده یک مشکل بزرگ نیست و باید از بین برود، هنگامی که شما یک پیاده روی
طولانی رفته باشید و دچار تورم پا شده باشید، نیازی به راهنمایی سخت و
سریع نیست اما اگر شما در تمام روز سرپا هستید، منطقی است که در هر ساعت ۵
دقیقه بنشینید. اگر با وجود این کار ورم همچنان ادامه داشته باشد، یا شما
نمی‌توانید بین ایستادنهایتان وقفه بیندازید، یک جفت جوراب واریس
را امتحان کنید. روی سیلوراستاین معاون رئیس انجمن هماتولوژی آمریکا و
رئیس بخش پزشکی در دانشکده پزشکی ویسکانسین میگوید: جورابهای واریس همانند
راه رفتن عمل میکنند و یک مقدار به عمل پمپاژ اضافه میکنند تا جریان خون
را کمی سریعتر کنند.
دکتر یوهانینگ میگوید: سدیم موجود در نمک
بزرگترین مقصر در رژیم غذایی است که با حفظ آب در کل بدن ارتباط دارد. به
این معنی که موجب ورم پا میشود. انجمن قلب آمریکا توصیه میکند که
بزرگسالان هر روز بیش از ۲۳۰۰ میلی‌گرم یا حدود ۱ قاشق چایخوری نمک در روز
مصرف نکنند. چیزی که هست اینکه بیشتر مصرف سدیم مردم از طریق غذاهای فرآوری
شده رستورانها و غذاهای بسته بندی شده است نه نمک پاش که اغلب این نمک در
لیست مواد تشکیل دهنده این محصولات نشان داده نمی‌شود و از آن به عنوان یک
نگهدارنده استفاده میشود. منابع اصلی شامل کالباس، تنقلات فرآوری شده،
غذاهای یخ زده، غذاهای کنسروی، نان و سس سالاد است. به جای همه اینها خیلی
راحت بروید و از سدیم میوه‌ها، سبزیجات، مغزها و دانه‌های خوراکی و غلات
کامل استفاده کنید و در عین حال از غذاهای فرآوری شده پرهیز کنید.
برای بسیاری
از زنان، پاهای متورم یک امر اجتناب ناپذیر در دوران بارداری است. این
معمولا در سه ماهه دوم شروع میشود. جیل رابین، مدیر کل بخش مراقبتهای
ویژه، برنامه‌های بهداشت زنان در نورث ول میگوید: هنگامی که کودک رشد
میکند، روی رگهای لگن فشار می‌آورد و گردش خون شما کمی در معرض خطر قرار
می گیرد. در طول بارداری، بدن شما هورمون آرامش تولید میکند که موجب آرام
شدن و بزرگ شدن مفاصل و رباطهای پاها و لگن میشود. تورم پا با پیشرفت
بارداری به ویژه در روزهای پایانی و زمانی که درجه حرارت بالاتر از حد است،
بدتر میشود. معمولا تورم جای نگرانی نیست اما اگر به سرعت در حال رخ دادن
باشد، خصوصا در دست و صورت با پزشک خود تماس بگیرید. این میتواند
نشانه‌ای از وضعیت بالقوه تهدیده کننده حیات به پره اکلامپسی باشد که منجر
به فشار خون بالا میشود و برای مادر و کودک خطرناک است. با اینکه ورم پا بخشی از طبیعت
بارداری است اما شما برای کاهش آن به مدت طولانی نایستید و ننشینید و
پاهایتان را به طور مرتب بالاتر از قلب قرار دهید تا گردش دوباره پیدا کند.
جورابهای واریس نیز می‌توانند به شما کمک کنند و گذاشتن کمپرس سرد روی پا
و خوابیدن
روی پهلو. دکتر رابین میگوید: اگر باردار هستید و شکم شما بزرگ است، روی
کمر دراز کشیدن باعث فشرده شدن رگهای خونی میشود. این باعث مشکل بیشتر
برای گردش به سمت قلب میشود و گاهی اوقات موجب میشود که بیرون ریختن
مقداری مایع در رگها، دیده شود.
ورم پا را به لیست اثرات جانبی چاقی
یا افزایش وزن بر سلامتی بدن، اضافه کنید. بریت مارکوسن استادیار پزشک
خانواده در دانشکده پزشکی دانشگاه آیووا یکی از مهمترین دلایلی که مردم با
ورم پا مشکل دارند این است که هیکل آنها خیلی بزرگ است. شکمهای آنها پر از
چربی است و چربی بدن گردش خون در پاها را فشرده میکند و فشار آن به سمت
پایین جریان می‌یابد و فشار برگشتی خون بسیار پایین می‌آید، در این وضعیت
پاها متورم می‌شوند مثل شیلنگ باغ که روی آن را منگنه کنیم تا آب خارج
نشود. برای ورم مربوط به وزن با پزشک خود مشورت کنید تا پس از رد عوامل
دیگر و محرز شدن ورم پا به علت چاقی، به دنبال تغییراتی در تغذیه و عادات
فیزیکی خود باشید تا وزن اضافه خود را کاهش دهید.
ورم پا
میتواند به وسیله یک عفونت پوستی ایجاد شود. داشتن عفونت باکتریایی
میتواند سلولیت روی پا را به دنبال داشته باشد. دکتر مارکوسن میگوید:
تورم معمولا با قرمزی، گرما، درد پوست همراه است. افراد مبتلا به دیابت و
بیماری عروق محیطی در معرض خطر بالای ابتلا به عفونت قرار دارند و به دلیل
کاهش جریان خون به اندامهای بدن از جمله پاها به سرعت مبتلا به عفونتها
می‌شوند. اگر شما نوروپاتی دیابتی دارید، یک عارضه رایج دیابت اثر آن بر
عملکرد اعصاب است که ممکن است شما دچار عفونت شوید اما متوجه آن نشوید و به
این ترتیب عفونت بدتر میشود. عفونتها همچنین می‌توانند پس از بریدگی
پوست بوجود آیند که باز گذاشتن پوست برای وردود باکتری است یا حتی از
کفشهایی که اندازه پای شما نیستند یا ناخنهای در حال رشد. بعضی بیماری‌ها
از جمله لوپوس و آرتریت
روماتوئید نیز خطر عفونت پا را افزایش می‌دهند. اقدامات ساده مانند مرطوب
کردن پوست پا به طور مرتب به صورتی که انعطاف پذیری خود را حفظ کند و به
راحتی ترک برندارد میتواند به جلوگیری از عفونتها کمک کند.
آنتی‌بیوتیک‌ها معمولا عفونت‌هایی باکتریایی را که اخیرا دارید را پاک
میکنند اما لازم است که پزشک خود را ببینید تا سریعا برای شما دارو تجویز
کند. عفونت‌های قارچی را میتوان با داروهای ضد قارچ درمان کرد.
داروهای ضد
بارداری هورمونی و درمانهای جایگزین هورمونی تنها داروهایی نیستند که موجب
تورم پا می‌شوند. بنابراین ممکن است بر اثر داروهای دیگر و معمولا بنا به
دلایل مختلف باشد. قرصهایی که برای کنترل قند خون
در افراد دیاببتی مصرف می‌شوند همچون آواندیا (روزیگلیتازون) یا آکتوز
(پیوگلیتازون) خروج سدیم را از بدن سخت‌تر میکند که منجر به تورم میشود.
داروهای قلبی که جزو گشاد کننده‌های مستقیم عروق خونی هستند نیز می‌توانند
باعث ایجاد تورم شوند. گشاد کننده عروق به این معنا که این داروها منجر به
باز کردن عروق خونی می‌شوند تا جریان خون را آزادتر کند. مثلا لونیتن
(مینوکسیدیل) و آپرزولین (هیدرالازین). مسدود کننده‌های کانال کلسیم رگها
را با آرام کردن ماهیچه‌ها در دیوار‌ه‌های مویرگ گسترش می‌دهند. این
میتواند باعث تورم پا نیز شود، همچنان که روی مسدود کننده‌های گیرنده
آنژیوتنسین اثر بگذارد که از خارج شدن سدیم از بدن جلوگیری میکند. داروهای
ذکر شده، داروهای تحت تجویز پزشک هستند اما داروهای بدون نسخه نیز برای
تورم مورد سوء ظن هستند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی همچون ایبوپروفن
(ادویل، مورتین) میتواند موجب تورم بدتر در افرادی شود که دچار نارسایی
قلبی یا کبدی هستند، به دلیل اینکه این داروها موجب می‌شوند بدن سدیم را
نگه دارد. داروهای دیگر نیز می‌توانند بدون هیچ دلیل مشخصی موجب تورم در پا
شوند. این دارها شامل داروهای ضد تشنج
همچون گاباپنیتین، داروهای شیمی درمانی همچون دوستاکسل و سیپلاتین و
داروهایی که برای پارکینسون استفاده می‌شوند همچون میراپکس (پرامیپکسول) و
رکوئیپ (روپینیرول) هستند.
لنفودم
بیماری است که به هنگامی رخ می‌دهد که مشکلی در سیستم لنفاوی شما بوجود
آید، که بخشی از سیستم ایمنی بدن است. مایع لنف گلبولهای سفید خون را برای
مبارزه با عفونت به بخشهای مختلف بدن حمل میکند. مجموعه‌ای از گره‌های
لنفاوی در سراسر بدن شما انتقال این ماده را کنترل میکند. اما اگر گره‌های
لنفاوی آسیب ببینند یا برداشته شوند، مثلا به هنگام جراحی سرطان،
این مایع نمی‌توانند به درستی تخلیه نمی‌شود و موجب تورم میشود. در کل،
عفونت در پا وقتی اتفاق می‌افتد که گره‌های لنفاوی لگن که کنترل حرکت لنف
را در پاهای شما کنترل میکنند، آسیب دیده یا از بین رفته‌اند. به گفته
دکتر یوهانینگ، عروق لنفاوی بسیار نازک و انعطاف پذیر هستند بنابراین وقتی
شما عمل جراحی در ناحیه کشاله ران داشته باشید، حتی با مراقبتهای دقیق
جراحی، آنها آسیب می‌بیند و می‌توانند مانع از بازگشت مایع لنفاوی شوند.
لنفودم گاهی اوقات یک بیماری ارثی است اما اغلب به بر اثر چاقی، سرطان یا
عفونت به وجود می‌آید. اگر مشکوک به ورم پا ناشی از هر یک از این شرایط
گفته شده هستید، با پزشک خود مشورت کنید. با این حال، جوراب واریس را
امتحان کنید و تا آنجا که ممکن است تحرک داشته باشید. دکتر مارکوسن
میگوید: ماهیچه‌ها مایع لنف را خارج از کانال‌های لنفاوی پمپ میکنند. اگر
پاهایتان را بالا ببرید و کمی به اطراف حرکنی کنید، خیلی بیشتر میتواند
به حل مشکل کمک کند.
شما فکر
می‌کنید که ربطی به هم ندارند اما پاهای متورم نشانه‌ای غیر معمول از
نارسایی احتقانی قلب هستند. نارسایی قلبی به این معنا نیست که قلب شما کار
نمی‌کند، فقط قلب نمی‌تواند خون کافی پمپاژ کند. این یعنی خون در وریدها
تجمع می‌یابد که منجر به ایجاد مایع میشود. محل تورم میتواند به شما در
رد نقش نارسایی قلبی کمک کند. معمولا تورم در پا به نارسایی سمت راست قلب
اشاره دارد و اگر نارسایی قلب دارید، تورم در پاهای شما معمولا بیشتر از
تورمی است که به هنگام سرپا ایستادن در کل روز بوجود می‌آید. اگر خیلی این
حالت طول بکشد ممکن است منجر به پارگی نیز شود که وقتی رخ می‌دهد که پوست
پس از اینکه روی آن فشار وارده شده، تو رفته باقی بماند. دکتر مارکوسن
میگوید: اگر این وضعیت و کوتاه شدن تنفس با هم باشند به شدت بدتر میشود و
شما در طول روز بیش از ۵ پوند افزایش وزن پیدا می‌کنید، این باید نگران
کننده باشد.
کلیه‌های
شما مسئول تعادل مایعات در بدن و حرکت مایعاتی هستند که سیستم شما به آنها
نیازی ندارد. وقتی یک کلیه یا هر دوی آنها به درستی کار نمی‌کنند، شما ممکن
است با پای متورم مواجه شوید. دکتر مارکوسن توضیح می‌دهد: در حالت عادی
مردم با تورم پا به خانه برمی‌گردند و پای خود را بالا می‌برند و بدن آن
مایع اضافی را باز جذب میکند و کلیه‌ها فقط آن را بیرون می‌برند. با
مشکلات کلیوی، بدن شما برای از بین بردن این مایع دچار مشکل میشود، پس این
ورم مشخص و چشمگیر است. بسیاری از مردم در نقاط دیگر نیز دچار تورم می
شوند مانند دستها و صورت. شما فکر می‌کنید که درمان بیماری کلیه به مشا کمک
خواهد کرد اما نه با دیالیز که اغلب برای موارد پیشرفته نارسایی کلیه است.
دستگاه‌های دیالیز همچون کلیه‌های مصنوعی هستند که انجام دهنده همان
وظایفی هستند که کلیه‌های شما دیگر نمی‌توانند انجام دهند. هر چند با
دیالیز هم بدن شما نمی‌تواند مایع کافی را از بدن خارج کند. در این موارد
داروها می‌توانند کمک کنند. دکتر مارکوسن میگوید: کسانی که مشکلات ناشی از
نارسایی قلبی یا کلیوی دارند، مشکلات اغلب با دیورتیک‌ها حل میشود،
داروهایی که میزان آب و نمک را در ادرار شما افزایش می‌دهند. آنها در اصل
به کلیه کمک میکند تا مایع را بهتر تخلیه کند.
سیروز کبدی یعنی اینکه کبد زخم‌های گسترده، احتمالا ناشی از هپاتیت یا از نوشیدن زیاد الکل برای سالهای طولانی دارد. جای زخم با جریان خون و در کبد تداخل پیدا میکند. این باعث فشار خون
بالا در وریدهای ورودی به کبد (به نام افزایش فشار خون ورودی) میشود که
به طور بالقوه منجر به تورم در هر دو پا و همچنین در شکم (به نام آسیت)
میشود. سیروز همچنین باعث تولید پروتئینی به نام آلبومین میشود که عامل
دیگری است که منجر به ورم پا میشود. داروها یعنی دیورتیک‌ها و سبک زندگی
همچون محدود کردن نمک میتواند به کاهش علائم از جمله ورم پا کمک کند. اگر
چه کاهش میزان ورم در هر پا یا شکم به کبد شما نمی‌کند اما می تواند حرکت و
تنفس را آسان‌تر کند. همیشه این کار تحت نظر پزشک انجام دهید، زیرا افراد
مبتلا به نارسایی کبدی باید آب اضافی بدن را به آرامی دفع کنند.
اگر هر یک
ساعت پیاده روی کنید، تجمع مایع را در هر قسمت بدن سخت میکند و باعث
میشود که جریان خون به همه جاهای بدن حرکت کند. هر چیزی که زانوها را حرکت
می‌دهد و مچ پای شما را انعطاف بدهد، کمک میکند.
اگر پاهای
شما متورم است و تنفس کوتاه یا درد قفسه سینه دارید به دنبال درمان باشید.
اینها میتواند نشانه‌های مایع یا لخته خون در ریه‌های شما باشد. در این
چند مورد زیر حتما به پزشک مراجعه کنید: پای متورم شما پس از فشرده شدن
کمرنگ میشود. پوست شما در ناحیه متورم به نظر کشیده یا شکسته است. درد و
تورم شما از بین نمی‌رود.
